Podział ciągników według siły uciągu

Do niedawna za kryterium podziału ciągników przyjmowano moc silnika. Klasyfikacja taka straciła sens odkąd zaczęto zwiększać moc silników pozostawiając podwozia bez większych zmian. Wzrost mocy silników był podyktowany powstaniem nowych konstrukcji maszyn rolniczych, umożliwiających pracę z dużą prędkością roboczą i mających elementy robocze i mechanizmy napędzane od silnika przez wałek przekaźnika mocy i wał przegubowy. Wartość mocy silnika nie informuje o wartości siły uciągu, która zależy od rodzaju i stanu opon, rodzaju i stanu podłoża, wartości poślizgu itp. Ponieważ jednak własności pociągowe dla wielu podstawowych prac rolniczych mają zasadnicze znaczenie, dlatego dla scharakteryzowania ciągnika podaje się siłę uciągu, którą w krajach należących do RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej) przyjęto za podstawę klasyfikacji ciągników. Dokonuje się próby jazdy ciągnika z obciążeniem przy prędkości nie mniejszej niż km/h, poślizgu kół nie przekraczającym dopuszczalnej wartości 20%, na ściernisku o określonej wilgotności. Uzyskana w tych warunkach siła uciągu określa klasę ciągnika.