Powierzchnie współpracujące części silnika nowego lub naprawianego nie są odpowiednio gładkie. W związku z tym między współpracującymi częściami występują zbyt duże tarcia oraz zbyt małe luzy. Wszystko to powoduje, że opory wewnętrzne silnika są duże. Szczeliny między pierścieniami a gładzią tulei cylindrycznej, spowodowane niedostatecznym ich doleganiem, powodują duże straty, paliwa. W konsekwencji silnik nie może rozwijać pełnej mocy, a nadanie mu maksymalnej prędkości obrotowej jest niebezpieczne, gdyż stosunkowo duże tarcie wywołuje nadmierny wzrost temperatury, co może doprowadzić do zatarcia tłoka. Jak widać, silnik nowy lub silnik po naprawie nie nadaje się bezpośrednio do eksploatacji. Musi on być poddany specjalnym zabiegom zwanym docieraniem. Czas i warunki docierania silnika zależą przede wszystkim od dokładności wykonania części i staranności dobrania luzów. Im dokładniejsze jest wykonanie części i staranniejsze ich pasowanie, tym krótszy może być czas docierania. Docieranie przeprowadza się najpierw na zimno, a następnie na gorąco. Docieranie na zimno polega na napędzaniu wału korbowego silnika silnikiem elektrycznym lub spalinowym. Może to być wykonywane na specjalnym stanowisku wyposażonym w hamulec elektryczny. Do- układu chłodzenia silnika doprowadza się wodę z obiegiem otwartym. Ilość świeżej wody doprowadzonej do silnika decyduje o jego temperaturze. Temperatura wody może tylko nieznacznie różnić się od temperatury otoczenia.
Leave a reply