Sprzęgła dwutarczowe

Tarcie, które się wywiązuje pomiędzy kołem zamachowym a tarczą sprzęgłową, może się okazać niewystarczające do przeniesienia momentów bardzo dużych. Ponieważ nie można powiększać momentu tarcia sprzęgła przez zwiększenie średnicy tarczy ze względu na wymiary sprzęgła, ani przez zwiększenie docisku sprężyn, gdyż utrudnia to wyłączenie sprzęgła i powoduje szybsze zużywanie się okładzin, stosuje się w tych przypadkach sprzęgła dwutarczowe lub wielotarczowe. Zwiększają one moment tarcia tyle razy, ile tarcz ma sprzęgło. Sprzęgła dwu- i wielotarczowe mają budowę zbliżoną do sprzęgieł jednotarczowych. Różnica między nimi polega tylko na liczbie tarcz sprzęgłowych przenoszących moment obrotowy. Sprzęgła dwutarczowe są budowane jako jednostopniowe lub dwustopniowe. Sprzęgło dwutarczowe dwustopniowe stanowi połączenie w jednej konstrukcji dwóch sprzęgieł, głównego i pomocniczego, z których każde ma własne tarcze napędzane i i tarcze dociskowe i, ściskane przez wspólne sprężyny. Tarcza sprzęgła głównego przenosi napęd na skrzynkę biegów i mechanizmy układu napędowego ciągnika, tarcza sprzęgła pomocniczego służy do napędu wałka przekaźnika mocy.