Budowa głowicy

Głowice cylindrów zamykają szczelnie kadłub silnika od góry i mieszczą w sobie część mechanizmów rozrządu, świece zapłonowe lub wtryskiwacze, przewody ssące i wydechowe oraz przestrzeń na ciecz chłodzącą. Najprostszą budowę mają głowice silników dwusuwowych z zapłonem iskrowym, chłodzonym powietrzem. Stanowią one przykrycie cylindrów, mają gniazdo na wkręcenie świecy zapłonowej oraz żeberka chłodzące. W silnikach dwusuwowych chłodzonych cieczą, głowica spełnia podobne zadanie, z tą różnicą, że zamiast żeberek chłodzących ma wykonaną między ściankami przestrzeń na ciecz chłodzącą. Silniki czterosuwowe wyposażone są w zawory, które we wszystkich” silnikach górnozaworowych umieszczone są w głowicy, co znacznie komplikuje jej konstrukcję. W głowicach silników mieszczą się świece zapłonowe albo wtryskiwacze oraz kanały ssące i wydechowe. W głowicach silników z zapłonem samoczynnym wykonywane są różnego kształtu komory zależnie, od systemu tworzenia mieszanki paliwa z powietrzem oraz procesu spalania. W silnikach chłodzonych cieczą wykonuje się najczęściej głowicę wspólną dla wszystkich cylindrów, czasem jednak stosuje się głowice dzielone przykrywające jeden, dwa lub trzy cylindry. W głowicy silnika z zapłonem samoczynnym umieszczone są zawory ssący i wydechowy oraz gniazdo wtryskiwacza. W przypadku rozrządu zaworowego w głowicach znajdują się prowadnice zaworów i gniazda zaworowe. Nad elementami układu zaworowego umieszczona jest pokrywa głowicy, która osłania je przed uszkodzeniami i zanieczyszczeniami oraz chroni znajdujący się tu olej przed stratami.