Silniki ze składowiska są przenoszone zwykle za pomocą suwnicy lub żurawia na linię transportową, względnie za pomocą wózków transportowych przewożone na stanowisko demontażowe. W zależności od organizacji przyjętej w danym zakładzie, demontaż prowadzony jest na jednym stanowisku lub na szeregu stanowisk podzielonych na określone operacje demontażowe. Niezależnie od organizacji robót naprawczych kolejność czynności demontażowych jest praktycznie jednakowa. Z reguły przystępuje się w pierwszym rzędzie do demontażu urządzeń pomocniczych i osprzętu silnika. Należą do nich: prądnica, rozrusznik, pompa wodna najczęściej połączona z termostatem, filtr oleju, instalacja paliwa, przewody ssące i wydechowe. Czynności przy demontażu osprzętu w zasadzie są bardzo proste i sprowadzają się do odkręcenia odpowiednich śrub i nakrętek i odłączenia poszczególnych elementów od silnika. Kolejność odłączenia tych elementów na ogół jest dowolna, rzadko kiedy ogranicza ją konstrukcja silnika. Jednakże z racji pewnej specyfiki i możliwości uszkodzeń, najracjonalnej jest rozpoczynać demontaż osprzętu od instalacji prawidłowej. W tym celu należy odkręcić przewody od wtryskiwaczy i pompy paliwowej. Następnie powinno się odkręcić samą pompę paliwową. Kolejność ta jest podyktowana tym, że zarówno przewody jak i pompa paliwowa przy późniejszym demontażu łatwo mogłyby ulec uszkodzeniu. Uszkodzenie pompy paliwowej stanowi dużą stratę z powodu wysokiego kosztu pompy. Pozostałe elementy osprzętu są odporniejsze na uderzenia, a zatem mniej narażone na uszkodzenia.
Leave a reply